zuidgraat
pagina bewerken
Naam: zuidgraat
Omschrijving:
De Bergseeschijen zuidgraat is de moeilijkste van de 2 bekende routes. De Schijenstock zuidgraat is puur technisch gezien gemakkelijker maar wel veel langer en en heeft een meer alpien karakter.
De Bergseeschijen zuidgraat werd voor het eerst beklommen net na WO II, m.b. in 1949 door B. BOLLER en A. REGLI. Beide klimmers zullen amper vermoed hebben dat hun beklimming momenteel tot één van de geliefste graatbeklimmingen behoort van de Urner-alpen.
De Bergseeschijnen zuidgraat: 10 knappe touwlengtes over ruw graniet.
In 1992 werd de route door Tonu FULLIN (de huttenwirt van de Bergseehut) en A. BANHOLZER goed afgezekerd met boorhaken en op elke stand werd een grote ring ingecementeerd. De route is dus momenteel degelijk afgezekerd maar hier en daar is het toch niet slecht een klemblok of friend te versieren. In de eerste touwlengtes heb je niet echt het gevoel op een graat aan het klimmen te zijn. Het is eerder vrij steil plaatklimmen op een wand. Pas vanaf de 5de touwlengte klim je op de eigenlijke zuidgraat.
De eerste touwlengte start een 15-tal meter boven het pad: over 2de graadsterrein klim je vlot naar de eigenlijke start. Een eerste degelijke ring (wat weggestoken) maakt je meteen duidelijk dat hier de route echt aanvangt. De eerste touwlengte (een weinig naar rechts aanhoudend) is al direct “aanpakken” want de steile plaat vertoont niet zo veel grepen: een kwestie van durven vertrouwen op de wrijving (4b of IV+).
De moeilijkste touwlengte is de derde: een mooie plaat (4c of V-), doch deze touwlengte is beter afgezekerd dan de eerste. De rest is hoofzakelijk III en IV en ware “Genusskletterei” . Enkel de start van de negende touwlengte is wat verraderlijk en staat dan ook 4b of IV+ gekwoteerd.
Op de top vind je een mooi smeedijzeren kruis en een Gipfelbuch.
Afdalen gebeurt langs de eenvoudige oostgraat en de route is goed aangeduid met blauw-witte markeringen. De steilste passages (II) zijn voorzien van kabels. Men bereikt vrij snel de sharte tussen de Bergseeschijnen en de Hochschijen. Hier langs de zuidzijde een steil wandstuk van zowat 50 m afklimmen. Ook dit stuk is echter degelijk van kabels voorzien en blauw-wit gemarkeerd. Reken 1 u 15 vanaf de top tot aan de hut.
De zuidgraat van de Bergseeschijen is over het algemeen sneeuwvrij vanaf de maand mei. De beste periode is uiteraard van juni tot oktober. Voor een gedetailleerde routebeschrijving verwijs ik naar het heel duidelijk topo-boekje van Jürg Von Känel.
Beheers je vlot moeilijkheidsgraad 4c / 5a dan is de Bergseeschijen zuidgraat een schitterende rotsbeklimming. Wel heb je best al wat ervaring in granietklimmen opgedaan op een route van een wat lagere moeilijkheidsgraad.
Niveau:
Type: behaakt
Setjes:
Lengte: 300