Eperon Migot

edit page

Name: Eperon Migot

Description: Moeilijkheidsgraad :
D - steile "goulottes" tussen rotsen worden afgewisseld met minder steile stukken
Uitgangspunt :
Le Tour (1.450m) - Cabane Albert 1 er (2.707 m)
Duur van de tocht : aanloop tot de wand : 2 u, wand : 5 à 6 u afdaling : 3 à 4 u.
Kaart 1/25.000:
Zwitserse kaart : Col De Balme - blad 1344-
Franse kaart : IGN Chamonix - nr. 3630 OT -

De Aiquille du Chardonnet is een ronduit schitterende berg die de noord-oosthoek van het Mont Blancmassief domineert. De berg kent twee klassieke routes : de Forbesgraat of oostgraat en langs de noordwand de Eperon Migot. Naast deze twee routes bestaan er talrijke routes die via steile couloirs of goulottes op de top uitmonden, o.m. de Voie Escarra uit 1929 (tot 80 ° !) en de Goulotte Charlet-Bettembourg uit 1972.

De noordwand meet van de basis tot de top ongeveer 500 m en de éperon Migot is een ideale route om het steiler ijsklimmen tussen rotsen door onder de knie te krijgen. Een ronduit schitterende route die toch wel wat ervaring en kalmte vereist.

Men start de tocht door de glacier du Tour in zuidelijke richting over te steken richting col du Passon. Via een steiler stuk van de gletcher wordt dan in oostelijke richting de basis van de éperon Migot bereikt.

Het eerste stuk van de pijler wordt niet beklommen maar langs rechts over een sneeuwhelling omgegaan. Via een steil stuk wand in mixed terrein wordt dan de eigenlijke noordpijler bereikt.

Over een mooi stuk firngraat komt men in steeds steiler wordend terrein terecht. Hier zijn twee mogelijkheden : ofwel houdt men zich rechts en klimt zoveel mogelijk over rotsen tot de topwand (klassieke route) ofwel houdt men zich links om via een mooi systeem van kleine goulottes rechts van de enorme séracs uit te komen (indrukwekkend terrein !). Via de almaar steiler wordende topwand wordt dan de Forbesgraat ietwat links van de top bereikt en over eenvoudige vaste rots ietwat later de top zelf.

Een helm dragen is in deze route zeker geen overbodige luxe want steeds vallen er ergens wel wat kleine stenen en ijsschollen naar beneden.

De afdaling kan over de Forbesgraat maar dit is enkel aan te raden later op het seizoen wanneer de corniches verdwenen zijn. Begin juni leek ons dit niet evident en bijzonder gevaarlijk.

Normalerwijze wordt er echter afgedaald over de noord-westgraat.

Ik had over deze afdaling al enkele verhalen gehoord :

een super smal sneeuwgraatje tot een vage col, dan een lawine-gevaarlijk steil sneeuwcouloir naar beneden, afzeilen over een rotsband waarbij men in het juiste couloir moet terecht komen en dat alles overgoten met onstabiele rots. Het kan tellen en toch moet dit jammer genoeg worden bevestigd. Zonder ècht moeilijk te zijn is het bij de afdaling over de noord-westgraat opletten geblazen. Concentratie is nodig tot men is afgedaald tot de Col Supérieur Adams Reilly. Vandaar gaat het over de steile en sterk gecrevasseerde Glacier de l'épaule terug tot de Glacier du Tour en over deze terug naar de refuge Albert 1.

Volgens het boekje een tocht van zowat een 10 à 12 uur heen en terug: een zeer realistische tijd, hebben we zelf ondervonden.
Toch is de éperon Migot op de Aiquille du Chardonnet een klassieker om U tegen te zeggen !

Difficulty:

Type: behaakt

Quickdrawers:

Length: